หน่วยคำควบ - วิกิพีเดีย

หน่วยคำควบ - วิกิพีเดีย ควบ

คำควบกล้ำหรืออักษรควบ คือ พยัญชนะต้นสองตัวเขียนเรียงกัน ใช้สระเดียวกัน โดยอ่านออกเสียงควบเป็นพยางค์เดียว พร้อมกับผันเสียงวรรณยุกต์ตามพยัญชนะตัวหน้า

ลูกครึ่งควบสอง อักษรควบ หรือ คำควบกล้ำ คือ คำที่ออกเสียงครั้งละหนึ่งพยางค์ แต่อ่านออกเสียงเหมือนสองพยางค์ คำควบกล้ำจะมีสองชนิด คือ 1 คำควบแท้ คือคำที่มีอักษร ร ล ว อยู่กลางคำ และอ่านพร้อม ๆ กับอักษรนำ พยัญชนะที่ประสมกับตัว ร, ล, ว นี้ ถ้าอ่านเป็นเสียง ๒ พยางค์ ก็ไม่นับว่า เป็นอักษรควบ เช่น อร่อย อ่าน อะ-หร่อย, ตลาดอ่านตะ-หลาด, ตวาดอ่านตะ-หวาด การที่พระยาอุปกิ ค าที่เขียนอย่างอักษรควบ แต่ไม่ออกเสียง ควบกล ้า ๒ สาเหตุที่อาจารย์ภาษาไทยแต่ก่อนก าหนดให้พยัญชนะที่เรียงกัน ๒ ตัวในค าบางค

ปาเจโร่ 2022 อักษรควบ หรือ เรียกอีกอย่างหนึ่งว่า คำควบกล้ำ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัวเรียงกัน พยัญชนะหลังเป็น ร ล ว ประสมด้วยสระเดียวกัน อ่านออกเสียงพร้อมกันแบ่งได้๒ ชนิด อักษรควบแท้ คือ คำที่มีพยัญชนะต้น ๒ ตัว